สุภาษิตสอนใจว่าไว้ 'ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์' ทุกข์เพราะ 'หวัง' หวังว่าจะเป็นแบบนั้น แบบนี้ หรือหวังว่าเค้าคนนั้นควรจะทำหรือไม่ทำแบบนั้น แบบนี้ ซึ่งถ้าเราลองย้อนกลับมามองดูแล้ว ทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำให้เกิดทุกข์นั้น เกิดเพราะตัวเราเอง เพราะเราคาดหวังเอง
ซึ่งจริงๆ แล้วความรักเป็นสิ่งที่ดีต่อสุขภาพ แต่ถ้าจะให้ถูกสุขภาพจิตนั้น ควรเริ่มจากการรู้จักรักตัวเองเสียก่อนค่ะ
1. มีความสุขได้ด้วยตัวเอง คนอื่นเป็นเพียงโบนัสที่เพิ่มเข้ามา เราสามารถมองหาความสุขได้รอบตัว เพียงเปิดใจให้กว้างก็จะพบว่า บางครั้งแค่การนั่งเฉยๆ อยู่กับตัวเอง ฟังเพลง หรืออ่านหนังสือที่ชอบก็มีความสุขได้
2. ปรารถนาให้ผู้อื่นเกิดสุขด้วยไม่ใช่คิดถึงแต่ความสุขของเรา บางครั้งการได้เป็นผู้ให้ สามารถมีความสุขได้มากกว่าการเป็นผู้รับอีกนะ
3. ลดความคาดหวัง แม้เราจะเป็นปุถุชนซึ่งคงตัดความคาดหวังไม่ได้ แต่ถ้าเรายิ่งคาดหวังจากอีกฝ่ายน้อย โอกาสที่เราจะสมหวังก็ยิ่งมากขึ้น
4. ยอมรับความแตกต่าง ทั้งด้านสรีระและความคิดของผู้อื่น เรื่องความคิดไม่ตรงกันนั้นถือเป็นเรื่องธรรมชาติ หากฝ่ายหนึ่งไม่พยายามทำให้อีกฝ่ายคิดเหมือนกัน และพยายามเข้าใจว่าเหตุใดจึงคิดต่างกัน ปัญหาก็จะไม่เกิด
5. ยอมรับความเปลี่ยนแปลง เพราะความเปลี่ยนแปลงเป็นธรรมดาของโลก สิ่งใดที่ต้องทำเป็นประจำก็อาจมีวันเบื่อได้เป็นเรื่องปกติ ความรักที่เคยจี๋จ๋าหวานแหววอาจจืดจางลงได้ แต่ที่มีคือความผูกพันและสัมพันธ์อันดี
6. ไม่ทำแต่สิ่งที่ตัวเองชอบ หรือสิ่งที่ตนคิดว่าดีเพียงอย่างเดียว มองถึงความต้องการของเขาด้วย จะได้ไม่ต้องมาน้อยใจว่าเราอุตส่าห์หวังดี ยอมเหน็ดเหนื่อยทำเพื่อเขา แต่เขากลับไม่เห็นคุณค่า
7. ความเกรงใจ เป็นองค์ประกอบสำคัญ ควรเอาใจเขามาใส่ใจเรา เพราะคนใกล้ชิดสนิทกันมักคิดว่าจะสามารถทำอะไรตามใจตัวได้แทบทุกเรื่อง จนลืมนึกถึงความรู้สึกของอีกคนไป
8. พูดจาชื่นชมในสิ่งดีของกันและกัน บางคนละเลยว่าอยู่ด้วยกันมานาน เรื่องดีเขาคงรู้อยู่แล้วไม่ต้องชม จึงเอาแต่พูดถึงสิ่งไม่ดีหรือเพราะอยากให้อีกฝ่ายเปลี่ยนแปลง เอาแต่บ่นโดยไม่เคยชม คนฟังก็ท้อใจ
9. แสดงออกถึงความรัก ถ้ารักแล้วไม่แสดงออกเลยอีกฝ่ายคงไม่รู้ แต่ทั้งนี้ ต้องอยู่บนพื้นฐานของความพอดี ดูว่าเป็นสิ่งที่อีกฝ่ายต้องการ ส่วนความต้องการของเราก็ควรบอกตรงๆ ไม่ใช่คาดหวังให้คู่ของเราเป็นหมอดู คอยเดาใจ
และถ้าจะรักให้ดีต่อสุขภาพจิต ทุกคนควรคิดให้ความรักเป็นดอกไม้สวยงาม เป็นของหวานสำหรับชีวิต อย่ายึดติดว่าเป็นทุกสิ่งทุกอย่าง อย่าคิดว่า "รัก" เป็นข้าวปลาอาหารหรืออากาศที่ขาดไม่ได้
การจะรักใคร ควรรักอย่างมีสติ ไม่ทุ่มเทจนหมดตัว และควรเผื่อใจให้กับตัวเอง ครอบครัว และเพื่อน เพราะหากเกิดพลาดพลั้ง ครอบครัวและคนใกล้ชิดมีส่วนสำคัญที่จะเยียวยาหรือเตือนสติไม่ให้ผู้ผิดหวังในความรักกระทำเรื่องที่จะเสียใจในอนาคตได้ "เท่านี้คุณก็มีความรักที่ดีต่อสุขภาพได้แล้วค่ะ"
ขอบคุณที่มาเนื้อหา : สสส.
Categories:
Love
0 ความคิดเห็น: